Polityka Indonezji

Taka polityka powoduje, że wzrastają tendencje separatystyczne, zawsze połączone z konfliktami na tle rel.: na Sumatrze (chrześcijanie i integryści muzułmańscy przeciwko muzułmanom z Jawy), Irianie Jaya i Borneo (animiści i protestanci przeciwko muzułmanom), Molukach i Lomboku (chrześcijanie przeciwko muzułmanom). W rezultacie tego zróżnicowanie wyznaniowe I. staje się gł. czynnikiem dezintegracji państwa. Zob. też balijski hinduizm.Najwspanialsze budowle monumentalne I. zachowały się na Jawie, a ich powstanie wiąże się z królestwem Śriwidżaja, które w VIII w. przeżywało czasy świetności. Wówczas to buddyzm mahajana zastąpił rozpowszechniony wcześniej hinduizm. Za czasów Śriwidżaja (a także wcześniej), znaczniejsze budowle wznoszono z kamienia. Rozwój sztuki w okresie panowania tej dynastii wynikał w ogromnej mierze ze spuścizny, jaką odziedziczyła po państwach hinduistycznych, które w III?IV w. licznie tworzyli na Jawie przybysze z Indii. Do najwcześniejszych pomników architektury I., a zaliczanych do tzw. okresu Jawy Środk. (VIII?XIII w.), należą hinduskie czandi ? świątynie z piramidalnymi wieżami na płaskowyżu Jeng z VIII?IX w., a także czandi buddyjskie z rejonu Jogyakarty (świątynie Kalasan 778, Mendut).