Kombinacje

Kombinacje

Dane Forman można traktować jako przykłady tego, że strategie rozwiązywania problemów pojawiają się najpierw jako procedury związane z interakcją społeczną, a następnie są internalizowane. Pamiętajmy, że zadanie dotyczące problemu kombinacji było przedstawiane indywidualnie w stosunku do każdego dziecka w trzech różnych momentach (jako test wstępny, jako test końcowy podawany bezpośrednio po treningu i jako test końcowy przeprowadzany po pewnym czasie). Ponadto tym samym dzieciom przedstawiano podobne problemy kombinatoryczne w każdej sesji rozwiązywania problemów wtedy, gdy proszono je o wspólne zadecydowanie, jakie mieszaniny chemiczne należy przygotować. Stąd też można dokonać porównania pomiędzy kombinacjami wygenerowanymi przez każde dziecko, gdy pracowało ono w parze i gdy pracowało indywidualnie. Zarówno George, jak i Bruce w czasie swojego testu wstępnego celem wygenerowania kombinacji zastosowali strategię empiryczną — na przykład wybierali kombinację losowo i następnie opierali kolejną kombinację na pierwszej poprzez dodawanie, odejmowanie lub podstawianie jednego z jej elementów. Trzecią kombinację tworzyli poprzez kopiowanie, z jeszcze inną drobiazgową poprawką, drugiej kombinacji. Dla uniknięcia powtórzeń stosowali procedurę empiryczną, polegającą na wspólnym sprawdzaniu każdej nowej kombinacji z wszystkimi poprzednimi kombinacjami.